Rode Oker
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Rode oker is een natuurlijk rood pigment dat behoort tot de aardkleuren en zijn kleur dankt aan ijzer(III)oxide (Fe₂O₃).
Omschrijving
Rode oker is een natuurlijk pigment dat al in de prehistorie werd gebruikt. Het wordt gewonnen uit ijzerhoudend gesteente dat men laat verweren. De kleur kan ook verkregen worden door gele oker te branden. Het natuurlijke mineraal bestaat uit silicium en klei, gekleurd door ijzeroxide. Rode oker is goed dekkend, uitstekend lichtecht en werd vroeger ook als grondverf toegepast. Vanwege de relatief grove pigmentdeeltjes wordt het echter minder gebruikt in moderne verven.
Toepassingen in de bouw
In de bouwsector wordt rode oker toegepast als kleurstof voor verschillende materialen. Het kan gebruikt worden om beton, mortels, cementeuze raaplagen en dekvloeren te kleuren. Ook bij kalk- en gipsgebonden pleisterlagen kan rode oker als pigment dienen. Historisch werd rode oker ook gebruikt voor het kleuren van bestrating en gevels. Pigmenten op basis van minerale oxiden, zoals rode oker, worden in poedervorm aan het droge mengsel toegevoegd en vervolgens goed gemengd met water. Ze staan bekend om hun goede UV-bestendigheid en hebben geen invloed op de bindtijd of uitharding van cement- en kalkgebonden producten.
Herkomst
Rode oker behoort tot de historische pigmenten en wordt gewonnen uit de aardkorst. Het bestaat uit gekleurde klei of zand met ijzeroxides en andere mineralen. Vindplaatsen van rode en gele oker zijn onder andere te vinden in Minas Gerais in Brazilië en Suriname. Ook in Europa wordt rode oker gewonnen, bijvoorbeeld in de omgeving van de Franse plaats Roussillon, waar sprake is van opmerkelijke okerlandschappen met diverse kleurtinten.
Gebruikte bronnen: